Het is een prachtig heldere nacht. Ik loop met Langare (askari) in Kalama Kenya de rotsen op naar mijn cottage. De sterren flonkeren aan een nachtelijke donkere hemel en het is zo helder dat de maan mijn pad verlicht. Eenmaal boven aangekomen neemt Langare afscheid met de woorden Usiku Mwewa, tutaonana Kesho (goedenacht, zie je morgen in Swahili) en verdwijnt in de nacht.
Mijn kamer bovenop de rotsen is aan de voorkant geheel open en ik geniet van dat schitterende landschap in maanlicht met al die sterren. Al neuriend loop ik naar mijn badkamer! Als ik het licht aan doe en mijn ogen zich aan het licht hebben aangepast zie ik een genet wegschieten. Ik kijk hem na terwijl zijn lange pluizige zwart gestreepte witte staart wegglipt in het donker. Prachtig dier, met zijn leopard tekening en zijn lange lijfje! Echte nachtbrakers! Ik ga nog even zitten om van dit moment te genieten.
Een briesje waait door mijn kamer en doet het mosquito net over mijn bed zachtjes heen en weer bewegen. Het is zo stil, dat ik bijna mijn hart hoor kloppen afgewisseld met het ruisen van de wind. Ik wil net opstaan om naar bed te gaan als een oorverdovend lawaai van beneden de rotsen komt. Wat is dit?! Ik hoor furieus getrompetter van een olifant en leeuwen brullen?! In eerste instantie denk ik dat het de crazy bull elephant is die een bijzonder kort lontje heeft. En die als hij ook maar even de gelegenheid krijgt alles en iedereen op zijn pad verjaagt. Zo ook gisteren toen een van de staff met de tracker met watervoorraad aan kwam rijden. Arme Benson achter het stuur moest tot mijn grote vermaak flink op het gas trappen om zich op tijd uit de voeten te maken....met de briesende olifant ' on his tail". Erg grappig! Mij was die twijfelachtige eer een paar dagen eerder ook al te beurt gevallen toen ik samen met Wilson op pad was en net met de jeep de droge rivierbedding uit reedt. Maar dit geluid wat van beneden komt is toch anders.... Het brullen is zo razend en zo intens heftig dat ik er een kippenvel van krijg! Nee, dit is niet 1 olifant maak ik op uit het geluid, maar het zijn er meerderen. What is going on? Langare is inmiddels het stijle pad af naar beneden en uit het zicht verdwenen. Ik loop weer naar buiten de veranda op en tuur naar beneden. Ondanks de heldere nacht kan ik helaas niet zien wat er zich onderaan de rotsen tussen de bomen afspeelt! Ik zou het trompetteren bij de olifanten als pure rage omschrijven, bijna als emotie. En dat zou denk ik maar een ding kunnen betekenen; hier speelt zich een gevecht op leven en dood af! Ik ben zo onder de indruk dat ik mijn videocamera pak om de geluiden op te nemen. Ik denk aan de kleine kudde olifanten met een heel klein baby olifantje die de laatste tijd dagelijks bij de waterhole kwamen drinken. Bij de gedachte dat de leeuwen het op het kleintje hebben voorzien loopt een rilling over mijn rug. Het zou zeker de intensiteit en ongebreidelde woede van het olifantengetrompetter kunnen verklaren. Na wat een eeuwigheid lijkt te duren sterven de geluiden langzaam weg in de verte en wordt het weer rustig...muisstil slechts afgewisseld door het ruisen van de wind. Met een ongerust gevoel val ik uiteindelijk in slaap.
De volgende ochtend haast ik me de rotsen af richting keuken en snel op Joshua de kok af. Hij staat zoals gewoonlijk in goed humeur in de keuken over de pannen gebogen. “Habari ya asubuhi”. roep ik. Wat “goedemorgen, of eigenlijk hoe is je morgen in Swahili. Hij kijkt met zijn gebruikelijk brede glimlach op en beantwoordt mijn groet: ‘Nzuri”! Ik vraag ik benieuwd of hij het lawaai die nacht ook heeft gehoord? ‘Ndijo”, “Ja’, iedereen in de staff quarters heeft het gehoord, leeuwen hadden het aangelegd met de kleine kudde olifanten vertelt hij! Hij ziet mijn bezorgde blik en voegt toe: ‘Je hoef je geen zorgen te maken hoor! Uit de geluiden konden ze opmaken dat leeuwen er niet in geslaagd waren een olifant te doden. Ik ben opgelucht, maar wat waanzinnig bijzonder dat ze dat aan de hand van slechts de geluiden wisten te vertellen! Als ik vanuit de keuken op de rotsen kijk, zie ik dat onze gids Wilson van een walking safari terugkomen. Hij zegt de sporen van het gevecht te hebben gezien! Het zijn sporen van twee leeuwen vertelt hij die de kleine olifantenkudde hadden aangevallen! Gelukkig kan hij bevestigen dat het goed is afgelopen voor de olifanten! Ongelooflijk! Een paar dagen later kijk ik rond de middag naar beneden en zie tot mijn grote blijdschap de kleine olifantenkudde gemoedelijk aan de water hole! Met een baby olifant! Een vredig schouwspel, alsof er niets is gebeurd…
